| |
|
|
|
Mykoła Riabczuk, ukraiński poeta, eseista, tłumacz.
Ur. w 1953 r. Skończył Politechnikę Lwowską jako inżynier elektromechanik (1977) i Instytut im. Gorkiego (1988), ma dyplom doktora teorii literatury. Był redaktorem i zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika "Wseswit" (ukraiński odpowiednik "Literatury na świecie") oraz szefem działu krytyki czasopisma "Suczasnist'".
W latach 1994-1996 oraz w 1999 był stypendystą i gościnnym profesorem na kilku uniwersytetach amerykańskich. W 1997 r. był współzałożycielem opiniotwórczego kijowskiego miesięcznika "Krytyka".
Opublikował tom szkiców krytyczno-literackich "Potrzeba słowa", tom wierszy "Zima we Lwowie", tom opowiadań "Gdziekolwiek, tylko nie tu", książka "Od Małorosji do Ukrainy".
Tłumaczył klasyków polskich, a w "Krytyce" zamieszczał przegląd paryskiej "Kultury". Jest współpracownikiem Centrum Studiów Europejskich Uniwersytetu Akademia Kijowsko-Mohylańska. W Polsce jego teksty były publikowane m.in. na łamach "Więzi", "Tygodnika Powszechnego", "Akcentu", "Dekady Literackiej".
W 1999 r. otrzymał nagrodę POLKUL Fundation za działanie na rzecz dobrych stosunków ukraińsko-polskich, a w 2002 r. został laureatem polsko-ukraińskiej Nagrody Pojednania. Po transformacji zmienił się charakter jego twórczości - miejsce poezji, prozy i krytyki literackiej zajęła publicystyka społeczno-kulturalna i polityczna.
|
|
