|
Kongres 2000 - doktoraty honoris causa
7 listopada 2000
Nadanie tytułu doktora honoris causa KUL
Naczelnemu Rabinowi Rzymu Elio Toaffowi
Rabin Elio Toaff, Naczelny Rabin Rzymu, urodził się w 1915 roku w Livorno. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Pizie w 1938 roku doktoratem z prawa oraz studia teologiczne w 1939 roku. W tym samym roku otrzymał tytuł rabina w Kolegium Rabinackim w Livorno. Był rabinem w Anconie (1941-46) i w Wenecji (1946-51). Podczas II wojny światowej walczył w szeregach włoskiego ruchu oporu w górach Versilia. W latach 1947-51 uczył języka i literatury hebrajskiej na Uniwersytecie Ca Foscari w Wenecji. W 1951 roku, po śmierci prof. Dawida Prato, głównego rabina Rzymu, został powołany na jego miejsce. Kongres Włoskich Rabinów i Kongres Wspólnot Izraelskich mianował go przewodniczącym Włoskiej Rady Rabinicznej. Urząd ten piastował przez wiele lat. Od 1966 roku jest członkiem Collegio Nazionale dei Probiviri dell’ANFIM. Od 1957 roku jest członkiem egzekutywy Konferencji Rabinów Europejskich, a od 1988 roku wchodzi w skład prezydium tejże Konferencji. Przez wiele lat stał na czele Włoskiego Kolegium Rabinicznego i Wyższego Instytutu Studiów Hebrajskich. Rząd włoski, biorąc pod uwagę jego zasługi na polu działalności społecznej, odznaczył go orderem Wielkiego Krzyża.
W swojej działalności piśmienniczej rabin Elio Toaff skupia się głównie na tematach związanych z judaizmem, Biblią i historią. Przez wiele lat był on wydawcą Annuario di Studi Ebrei w Rzymie.
Jego otwartość na dialog z Kościołem wyraża się nie tylko w licznych wystąpieniach, lecz również we współpracy z uczonymi katolickimi. Rabin Toaff jest autorem przedmowy do książki znanego specjalisty od judaizmu Reinharda Nendeckera SJ, w której z wielką otwartością podchodzi do dialogu między judaizmem a chrześcijaństwem.
Znamienną datą w relacjach pomiędzy żydowską Synagoga a Kościołem katolickim jest dzień 13 kwietnia 1986 roku, kiedy to Ojciec Święty Jan Paweł II odbył historyczną wizytę w Wielkiej Synagodze w Rzymie. Spotkanie Jana Pawła II z Głównym Rabinem Rzymu odbiło się szerokim echem w całym żydowskim i chrześcijańskim świecie.
|
|
|
