|
Doktoraty honoris causa KUL
Mikołaj Górecki, kompozytor.
Ur. w 1933 roku. Studiował kompozycję w klasie Bolesława Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademii Muzycznej) w Katowicach (1955-60). W 1958 roku zadebiutował na II Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, gdzie wykonano jego Epitafium op. 12 na chór mieszany i zespół instrumentalny. W 1960 roku jego Monologhi op. 16 na sopran i trzy grupy instrumentalne zdobyły I nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich. W 1961 roku działał na polu muzycznym w Paryżu, gdzie jego I Symfonia "1959" op. 14 zdobyła I nagrodę na II Biennale Młodych.
Od 1965 roku pracował w PWSM w Katowicach, najpierw jako wykładowca, a od 1972 na stanowisku docenta; uczył czytania partytur, instrumentacji i kompozycji. W latach 1973-74 dzięki pomocy Deutscher Akademischer Austauschdienst przebywał w Berlinie. W latach 1975-79 roku rektor PWSM w Katowicach. W 1977 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Laureat wielu nagród, m.in. I miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1973 roku za Ad Matrem Op. 29 na sopran solo, chór mieszany i orkiestrę. Otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (III stopnia - 1965, I stopnia - 1969 i 1973), nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za rok 1970, Nagrodę Państwową I stopnia (1976), Nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych (1992). W 1994 roku Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Laureat Nagrody TOTUS w 2002 roku w kategorii osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej za „całokształt osiągnięć twórczych i rozsławienie polskiej szkoły muzycznej”.
Ważniejsze kompozycje: Pieśni o radości i rytmie na 2 fortepiany i orkiestrę 1956, Epitafium na chór i zespół instrumentalny 1958, Monologhi na sopran i 3 grupy instrumentalne 1960, Genesis - I Elementi per tre archi 1962, II Canti strumentali per 15 esecutori 1962, Trzy utwory w dawnym stylu na orkiestrę smyczkową 1963, Choros I na smyczki 1964, Refren na orkiestrę 1965, Muzyczka I-IV 1967-1971, II Symfonia «Kopernikowska» na sopran, baryton, chór i orkiestrę 1972, psalm Euntes ibant et flebant na chór a cappella 1973, III Symfonia «Symfonia pieśni żałosnych» na sopran i orkiestrę 1976, psalm Beatus vir na baryton, chór i orkiestrę 1979, Miserere na chór a cappella 1980, Kołysanki i tańce na skrzypce i fortepian 1982, Recitativa i ariosa. Lerchenmusik na klarnet, wiolonczelę i fortepian 1985, Totus Tuus na chór a cappella 1987, Concerto-Cantata na flet i orkiestrę 1992, Przybądź Duchu Święty na chór a cappella 1993; także pieśni maryjne, opracowania pieśni ludowych.
|
|
|
