Ur. 11 września 1946 w Puchaczowie k. Lublina.
W 1964 r. rozpoczął studia w klasie fortepianu prof. Natalii Hornowskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina) w Warszawie; zakończył je 30 maja 1969, otrzymawszy magisterium. Od wczesnego dzieciństwa występował publicznie jako solista i akompaniator. Nagrywał dla Polskiego Radia w Olsztynie i w Warszawie. W 1969 wstąpił na Studia Doktoranckie w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. 29 czerwca 1971 uzyskał w IF UW magisterium z filozofii. Tam także doktoryzował się 28 czerwca 1977. 17 stycznia 1989 Rada Wydziału Filozofii i Socjologii UW nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii. 24 marca 1995 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Specjalizuje się w ontologii i epistemologii, semiotyce logicznej i metodologii oraz historii filozofii polskiej (ze szczególnym uwzględnieniem Szkoły Lwowsko-Warszawskiej - za której przedstawiciela sam się uważa).
Dyrektor Instytutu Filozofii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Kierownik Zakładu Semiotyki Logicznej w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego.
