|
Dokumenty związane z Kongresem (2000)
Czytamy w nich np., że po upadku Powstania Styczniowego, kiedy Polacy wyrażali swój ból w stroju oznaczającym żałobę, także niektórzy prawosławni Rosjanie mieszkający w Lublinie solidarnie nosili oznaki żałoby. W prostych znakach, wskazujących na smutek i ból, wyrażała się duchowa więź, ważniejsza od etnicznych więzów krwi czy doraźnych zasad politycznej strategii. Wierzymy głęboko, że także i obecne przeżycie wspólnoty łączącej nas wiary chrześcijańskiej znajdzie swój wyraz na poziomie codziennych zachowań, w których Ewangelia Chrystusa będzie dla nas ważniejsza od nawyków i obiegowych opinii obcych chrześcijaństwu.
Wyrażamy nadzieję, że obecny czas łaski będzie czasem pojednania, w którym więź wszystkich wyznawców Chrystusa stanie się znakiem nadziei i radości Roku Jubileuszowego. Błogosławimy wam na codzienne budowanie jedności ożywianej duchem Wieczernika. „Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z Wami wszystkimi” (2 Kor 13,13).
+Abel
Prawosławny Biskup Chełmski i Lubelski
+Józef
Rzymskokatolicki Metropolita Lubelski
Lublin, 17.10.2000
|
|
|
