|
Prelegenci - biogramy
Jerzy Kłoczowski, historyk.
Ur. w 1924 roku. Historyk, przede wszystkim kultury polskiej, w tym historii chrześcijaństwa w Polsce. Żołnierz Armii Krajowej i uczestnik Powstania Warszawskiego. W latach 1945-1948 studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w roku 1950; od tego roku - wykładowca KUL. Od 1967 - profesor nadzwyczajny, od 1974 - profesor zwyczajny. Od 1991 roku dyrektor Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie; reprezentant Międzynarodowej Federacji Instytutów Europy Środkowo-Wschodniej, przewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO, członek Rady Wykonawczej UNESCO, kilkakrotnie przewodniczący polskiej delegacji na Konferencji Generalnej UNESCO, członek-założyciel Polskiej Rady Ruchu Europejskiego, profesor KUL - kierownik Katedry Archeologii Polski, kierownik Katedry Historii Kultury Polskiej, od 1957 roku kierownik Instytutu Geografii Historycznej Kościoła w Polsce, wiceprzewodniczący Międzynarodowej Komisji Historii Porównawczej Kościołów, przewodniczący Polskiej Komisji Historii Porównawczej Kościołów w Komitecie Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczący Komitetu Wspólnego UNESCO i Międzynarodowego Komitetu Nauk Historycznych (CISH). Wykładowca m.in. College de France, Merton College Oxford University, Paris IV - Sorbonne (1985-1987), Institute for Advanced Study w Princeton, University of Madison-Wisconsin, Kolegium Europejskiego w Natolinie.
Autor i redaktor około 600 publikacji z zakresu historii, m.in. Dominikanie na Śląsku w XIII-XIV wieku 1956, Wspólnoty chrześcijańskie 1964, Kościół w Polsce (autor i redaktor, t.1: 1968, t.2: 1970), Chrześcijaństwo w Polsce 1981, Europa Słowiańska w XIV-XV wieku 1984, Kościół katolicki w świecie i Polsce. Szkice historyczne 1986, Dzieje polskiego chrześcijaństwa t.1: 1987, t.2: 1991, Od pustelni do wspólnoty 1987, Histoire religieuse de la Pologne autor i redaktor, 1987, Chrześcijaństwo i historia 1990, Europa Środkowowschodnia w historiografii krajów regionu 1993, Młodsza Europa. Europa Środkowo-Wschodnia w kręgu cywilizacji chrześcijańskiej średniowiecza 1998, Dzieje chrześcijaństwa polskiego 2000, Historia Polski od czasów najdawniejszych do końca XV wieku 2000.
Od 1956 roku członek-założyciel warszawskiego KIK; w latach 1984-1985 członek Rady Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie. Od 1981 kierował pracami Wszechnicy Regionu Środkowowschodniego „Solidarności”; po 13 grudnia 1981 współpracował z tajnymi strukturami „Solidarności”. W latach 1989-1990 przewodniczący Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny; w latach 1989-1991 sędzia Trybunału Stanu; w latach 1990-1991 senator RP, członek Komisji Spraw Zagranicznych Senatu. Jeden z inicjatorów utworzenia organizacji kombatanckiej Armii Krajowej; w latach 1989-1990 pierwszy prezes Światowego Związku AK w Okręgu Lubelskim; w roku 1991 inicjator i fundator Instytutu Armii Krajowej w Lublinie.
Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Laureat m.in. nagrody im. A. Jurzykowskiego, Nagrody Obojga Narodów Polski i Litwy nagrody oraz nagrody „Rzeczpospolitej” imienia Jerzego Giedroycia. Doktor honoris causa Uniwersytetu w Grodnie, Akademii Kijowsko-Mohylańskiej, Wolnego Uniwersytetu w Berlinie oraz Uniwersytetu Sorbona w Paryżu.
|
|
|
