|
Prelegenci - biogramy
Władysław Bartoszewski, historyk, publicysta, polityk.
Ur. w 1922 roku. Pseudonim „Ludwik”. W latach 1940-1941 więzień obozu koncentracyjnego Oświęcim, żołnierz Armii Krajowej i od 1942 pracownik Biura Informacji i Propagandy (BIP) oraz Delegatury Rządu, w której wraz z W. Bieńkowskim prowadził referat żydowski. Współzałożyciel Rady Pomocy Żydom „Żegota”. W latach 1942-1944 redaktor miesięcznika „Prawda Młodych”, uczestnik Powstania Warszawskiego. W latach 1944-1945 sekretarz redakcji Biuletynu Informacyjnego.
Członek „Nie”, następnie Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Od 1946 roku w PSL, współredaktor „Gazety Ludowej”, dwukrotnie więziony – w latach 1946-1948 i 1949-1954, od 1982 roku w redakcji „Tygodnika Powszechnego”. Wykładowca KUL i „uniwersytetu latającego” oraz uniwersytetów niemieckich w Monachium, Augsburgu i Eichstätt. Wielokrotnie występował przeciwko bezprawnym działaniom władz m.in. podpisując listy protestacyjne intelektualistów do rządu i sejmu PRL.
W latach 1990-1995 ambasador w Austrii, w 1995 oraz od 2000 roku minister spraw zagranicznych. W 2001 roku odznaczony Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi RFN, za pracę na rzecz pojednania między Niemcami, Polakami i Żydami.
Badacz dziejów wojny i okupacji, autor ponad 800 artykułów i książek m.in.: Warszawski pierścień śmierci 1939-1944 1967, 1859 dni Warszawy 1974, Polskie Państwo Podziemne 1979, Na drodze do Niepodległości 1987.
|
|
|
