|
Wspomnienia
Zygmunt Kubiak, eseista, krytyk, tłumacz (1929-2004).
W latach 1949-1953 studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim. Związany z prasą katolicką, głównie z periodykami „Dziś i jutro” (debiutował na tych łamach 1949) oraz „Tygodnikiem Powszechnym” (1951-1953 i 1956-1959 redaktor pisma).
Pisarz, wybitny znawca kultury antycznej. Autor przekładów poezji rzymskiej i greckiej na język polski, popularyzator literatury starożytnej Grecji i Rzymu. Tłumaczył z języków greckiego, łacińskiego, włoskiego, nowogreckiego i angielskiego.
Opublikował szkice i eseje: Półmrok ludzkiego świata (1963), Wędrówki po stuleciach (1969), Szkoła stylu. Eseje o tradycji poezji europejskiej (1972), Jak w zwierciadle (1985), Przestrzeń dzieł wiecznych. Eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej (1993). Przełożył i opracował m.in. zbiory: Muza grecka. Epigramaty z antologii palatyńskiej (1960), Muza rzymska. Antologia poezji starożytnego Rzymu (1963), Antologia poezji nowogreckiej (1970), Antologia palatyńska (1978). Ponadto: Mitologia Greków i Rzymian (1997), Brewiarz Europejczyka (1998), Literatura Greków i Rzymian (1999). Należał do najwybitniejszych znawców literatury i kultury starożytnej w Polsce.
Laureat nagród Fundacji im. Kościelskich, Fundacji A. Jurzykowskiego, Polskiego PEN Clubu. W 2002 roku został laureatem nagrody „TOTUS” przyznawanej przez Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia” w kategorii „osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej”.
|
|
|
