|
Wspomnienia
Czesław Miłosz, jeden z najwybitniejszych polskich poetów, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1911-2004).
Urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie. Po ukończeniu wileńskiego Gimnazjum im. Zygmunta Augusta, wstąpił na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Stefana Batorego, potem trafił na Wydział Prawa i Nauk Społecznych. Działał tam w Sekcji Twórczości Oryginalnej studenckiego Koła Polonistów. W 1930 roku, na łamach uniwersyteckiego pisma „Alma Mater Vilnensis”, debiutował wierszami Kompozycja i Podróż.
W tym czasie powstały „Żagary”, a Miłosz stał się jedną z ważnych postaci współtworzących to pismo i zasilających je tekstami. Tu publikował kolejne swoje wiersze. W 1933 roku ukazał się jego książkowy debiut - Poemat o czasie zastygłym. W 1934 roku otrzymał przyznaną przez ZZLP w Wilnie Nagrodę im. Filomatów za debiut literacki. W tym samym roku otrzymał dyplom prawa i wyjechał do Paryża jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej.
W 1935 roku podjął pracę w Polskim Radiu w Wilnie, skąd po roku został zwolniony za liberalizm i ocenianie zjawisk kulturalnych z perspektywy estetycznej. Związany ze środowiskiem awangardy literackiej publikował wiersze w „Pionie”, „Kwadrydze”, „Ateneum” i „Skamandrze”.
Podczas wojny aktywnie uczestniczył w podziemnym życiu literackim okupowanej stolicy. Pod pseudonimem Jan Syruć opublikował tom zatytułowany Wiersze. W 1942 roku wydał tom Pieśń niepodległa, antologię popularnych i krążących wówczas w odpisach wierszy patriotycznych.
W roku 1945 osiadł w Krakowie. Został jednym z redaktorów miesięcznika „Twórczość” i wydał Ocalenie - obszerny tom poezji obejmujący teksty przedwojenne i okupacyjne.
W latach 1945-1951 pracował jako urzędnik w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był attaché kulturalnym PRL w Nowym Jorku, a potem w Paryżu. W roku 1948 ogłosił Traktat moralny.
We Francji wybrał los politycznego emigranta. Nawiązał współpracę z Instytutem Literackim kierowanym przez Jerzego Giedroycia. Ukazały się kolejne jego książki, m.in. Zniewolony umysł, tom wierszy Światło dzienne i powieść Zdobycie władzy (1953), Dolina Issy (1955) oraz Traktat poetycki, (1955), który otrzymał nagrodę literacką „Kultury”. We Francji przebywał do 1960 roku.
W 1960 roku na zaproszenie uniwersytetów California oraz Indiana wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Otrzymał posadę profesora na Wydziale Języków i Literatur Słowiańskich University of California w Berkeley. Obok kolejnych książek (1962 - Król Popiel i inne wiersze, Człowiek wśród skorpionów, 1965 - Gucio zaczarowany) ukazała się w 1965 roku anglojęzyczna antologia polskiej poezji powojennej, zebrana i tłumaczona przez poetę - Postwar Polish Poetrya, a w 1969 roku The History of Polish Literature. W tym samym, 1969 roku ukazał się tom wierszy Miasto bez imienia oraz tom esejów Widzenia nad Zatoką San Francisco. W 1972 opublikowany został zbiór esejów Prywatne obowiązki.
W roku 1973 wydany został pierwszy anglojęzyczny zbiór wierszy Miłosza - Selected Poems. Kolejne anglojęzyczne wydania poezji to: Poems w 1977 roku oraz Bells in Winter w 1978.
ciąg dalszy
|
|
|
