|
Dokumenty związane z Kongresem (2000)
Aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie (Ef 1,10)
Przesłanie duchowej jedności do wiernych Kościołów Rzymskokatolickiego
i Prawosławnego w Lublinie
Umiłowani, Siostry i Bracia w Chrystusie,
Rok obecny chrześcijanie przeżywają jako szczególny czas łaski, dziękując Bogu za to, że przed dwoma tysiącami lat Słowo Boże „stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1,14). Oglądając jego chwałę i dziękując Bogu za wielkie działa zbawcze, pragniemy dołożyć wysiłków, aby na progu trzeciego tysiąclecia w naszych czasach widoczna była wierność Chrystusowemu przesłaniu z Wieczernika. Pragniemy razem budować wielką wspólnotę duchowej jedności, której symbolem pozostaje Kościół Pięćdziesiątnicy, ożywiany łaską Ducha miłości i prawdy. Chrystus modlący się do Ojca, aby „wszyscy byli jedno... jako i my jedno jesteśmy” (J 17,21n) przypomina nam, że naśladując doskonałość Boga winniśmy być budowniczymi jedności w naszych środowiskach.
Obowiązkiem uczniów Chrystusa, bez względu na to, czy należą do Kościoła Rzymskokatolickiego czy do Prawosławnego, jest wspólna troska o świadectwo Ewangelii, dzięki któremu wszyscy poszukujący prawdy będą mogli łatwiej poznać miłość Boga. Nasza duchowa solidarność, zakorzeniona we wspólnocie modlitwy, winna prowadzić do przemiany świata, ukazując jak przez nasze współdziałanie wzrasta Chrystusowe królestwo miłości, sprawiedliwości i pokoju. W burzliwych dziejach polskiej historii Lublin często stanowił czytelny symbol jedności i dialogu. Wśród jego mieszkańców znajdowali się oprócz Polaków także Żydzi, Rusini, Rosjanie, Niemcy, Ormianie, Grecy i Włosi. Wśród wierzących, których łączyła wiara w jednego Boga, znajdowali się wyznawcy judaizmu i ewangelicy, prawosławni i katolicy. Swym świadectwem wiary i troską o dobro wspólne wpisali się oni w tradycję i kulturę naszego miasta. Świadectwo to niesie zobowiązanie dla nas wszystkich, abyśmy w codziennych postawach potrafili obecnie dawać wyraz dojrzałej trosce o te wartości, które łączą nas jako dzieci jednego Boga.
Dzieląc troskę o wierność duchowi Wieczernika, w świętym czasie przełomu tysiącleci list ten kierują do Was wspólnie Biskup Abel, prawosławny biskup chełmski i lubelski, oraz Arcybiskup Józef, katolicki metropolita lubelski. Pragniemy was serdecznie zaprosić do wspólnoty modlitwy, która wyrazi naszą duchową bliskość w nadchodzące dni. Wiąże się ona z przyznaniem przez Katolicki Uniwersytet Lubelski honorowego doktoratu dla Wielce Błogosławionego Patriarchy Teoktysta, zwierzchnika Kościoła Prawosławnego w Rumunii. Uroczystość ta nastąpi we wtorek, 7 listopada, przy licznym udziale Dostojnych gości zatroskanych o harmonijne współdziałanie naszych dwu Kościołów. Pragniemy, aby towarzyszyła jej wspólnota modlitwy, która pozwoli nam lepiej odczytać zadania stawiane przed nami przez Boga. Dlatego też zgromadzimy się na modlitwie się na modlitwie w katolickiej Archikatedrze Lubelskiej w poniedziałkowy wieczór, 6 listopada, oraz w katedrze prawosławnej we wtorkowe przedpołudnie, 7 listopada. Jako Wasi pasterze, serdecznie zapraszamy Was wszystkich do współuczestnictwa w modlitwie ożywianej Chrystusową prośbą „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,20).
ciąg dalszy
|
|
|
