|
Dokumenty związane z Kongresem (2000)
Obecnie natomiast niektórzy twierdzą, iż wstąpienie Polski do Unii Europejskiej przyniesie nam powszechne zobojętnienie religijne. Tymczasem to od naszych wyborów zależy, w jaki sposób Kościół w Polsce będzie pełnił w nowych warunkach swą zbawczą misję. Misji tej nie będą w stanie zakłócić ani systemy polityczne, ani przemiany kulturowe, jeśli tylko potrafimy dawać świadectwo dojrzałej wiary w stylu, którego uczą zarówno rzymskie katakumby, jak i nam współcześni męczennicy. Trzeba wpatrywać się w ich przykład, by przezwyciężać lęk i głosić całym naszym życiem ewangelię nadziei i ufności.
Postawy zaufania Bogu uczą nas także wydarzenia historii Polski, które wspominamy w sierpniowe dni. Dwudziesta rocznica solidarnościowych protestów przywodzi na pamięć postawę robotników polskich, którzy w Ewangelii szukali inspiracji do obrony swych praw i świadectwa godności. Swej troski nie ograniczali jedynie do najbliższego otoczenia. W swym przesłaniu do narodów Europy wschodniej dawali oni wyraz troski o kształt kultury europejskiej, upominając się o współbraci, których prawa łamano w ościennych krajach.
Pierwszy dzień września przypomina nam miłość do Ojczyzny tych polskich żołnierzy, którzy w kampanii wrześniowej podjęli nierówną walkę z okupantem. Podczas gdy w wielu innych krajach Europy powstawały wtedy marionetkowe rządy kolaborujące z najeźdźcą, w naszej tradycji poczucie honoru i odwaga działań wykluczyły tę postać zdrady narodowej. Do podobnych krzepiących odczuć prowadzi wspomnienie zwycięskiej bitwy pod Warszawą 15 sierpnia 1920 r. W oczekiwaniach najeźdźców miała ona stanowić wstęp do opanowania całej Europy przez komunizm. Połączenie sił Armii Czerwonej z rewolucyjnymi działaniami robotników niemieckich miało doprowadzić do triumfu komunizmu na całym kontynencie. Na przekór podobnym prognozom, zaledwie w dwa lata po odzyskaniu narodowej niepodległości, Polska odniosła zwycięstwo w bitwie, którą historycy zaliczają do osiemnastu najważniejszych bitew w historii świata. Dzięki mądrości i odwadze obrońców Warszawy udało się przezwyciężyć bolszewickie zagrożenie dla Europy. Tej odwagi i ufności potrzeba nam także dziś w obliczu obecnych wyzwań.
Nowi świadkowie wiary
Przytoczone świadectwa winny napawać optymizmem w obliczu nowych problemów, których doświadcza nasz kontynent. Zagrożenia przychodzą tym razem jednak nie w postaci zbrojnej agresji, lecz w formie codziennego rozmywania wartości, które przez stulecia kształtowały kulturę europejską. Sugeruje się w nich, iż o godności człowieka decydują jego wpływy polityczne czy finansowe, że "mieć" jest ważniejsze od "być", że wierność prowadzi do fanatyzmu, zaś jedynie konsumpcja i przyjemność czynią życie ludzkie wartościowym i pięknym. W obliczu podobnych propozycji, szczególnej wagi nabiera świadectwo wiary chrześcijańskiej, w której człowiek odnajduje sens swego życia składając siebie jako dar dla innych. To świadectwo fascynuje nas swą wielkością i pięknem w ofierze życia o. Maksymiliana Kolbego czy ks. Jerzego Popiełuszki. Goście z całego świata nawiedzający celę śmierci o. Maksymiliana i grób ks. Jerzego wyrażają swój wielki szacunek dla ofiary życia poświęconego bez reszty bliźnim.
ciąg dalszy
|
|
|
